16/5/2012

Hari2 biasa dgn rutin yg biasa...ibu n ayah dgn rutin yg biasa..pegi kerja, hantar Hafsya n Hifzza pegi sekolah....nothing change..begitulah rutin untuk meneruskan hidup...

Seperti biasa beratnyer hati nih nak meninggalkan Hafiey di rumah bersama2 bibik...Hafiey mcm biasa ibu nak gi keje mesti nangis2 nak ikut...













On that day, ibu ada training...bile dh masuk lab..hs tak blh bwk masuk...so perhubungan dgn org luar hanyalah melalui telefon opis...

Pukul 10 terdetik hati ini nak menelefon Hafiey...dpt dgr suara Hafiey pn dh lega wpn xpaham ape yg Hafiey hendak sampaikan....

Abisnyer training pukul 12...masuk opis...terkejut tgk too many miscalled....
dr no yg tak diketahui hingga ke nombor telefon ayah....
Terus terdetik...ada apa2 terjadi ker...terus telefon ayah....

Ayah: balik umah skang...Hafiey jatuh, berdarah2!

MasyaAllah...kenapa dgn Hafiey...ingin nk bertanya ayah lbh lanjut tapi ayah pn xtahu sbb bibik yg telefon gitau Hafiey jatuh...

Terus call another no yg ada dlm miss call...

Ibu: kat mn nih.....?
Nurse : ini klinik rantau, puan ibu Hafiey kr?
Ibu : yer, saya ibu Hafiey, mcm mn dgn anak saya..!!!
Nurse : puan dtg dl ke klinik yer...nanti Dr terangkan...

Terus xsedap hati...there must be something wrong happened to Hafiey...
N tiba2 budak lab menjerit2 gitau klinik rantau call...ibu dh xblh berfikir..terus pggl labmate minta hantar ke klinik rantau....mcm mn nk drive jika fikiran dh menerawang pd bende yg bukan2....
Dlm hati berdoa agar tiada kecederaan yg serius pd Hafiey....tetapi kuasa Allah siapalh kita utk menghalang...

Sesampainya di klinik....tiba2 dtg nurse cube utk tenangkan ibu...ibu xtgk pn Hafiey lg mcm mn die blh dtg utk tenangkan ibu...dlm fikiran ibu keadaan Hafiey mst serius!...itu yg berada di fikiran ibu....dan kemudian ibu di bawa untuk berjumpa Hafiey....hancur luluh hati ini melihat keadaan Hafiey yg tidak sedarkan diri....terlantar di atas katil sambil cuba diselamatkan oleh Dr....

Hafiey di antar ke hospital kemaman menaiki ambulan.....ayah dh menunggu di hospital kemaman....sesampainya di sana Hafiey di intubate untuk memudahkan pernafasan n Hafiey berada dlm keadaan yg sgt kritikal....

Air mata tak berhenti2 mengalir....hanya Allah yg faham perasaan seorg ibu apabila anaknya berada di dlm keadaan kritikal....nothing much can be done at hospital kemaman since dieorg xde neurosurgeon....keputusan di ambil untuk menghantar Hafiey ke hospital Kuala Terengganu....

Cube untuk bercakap dgn Hafiey di dalam ambulan tapi di halang oleh medical assistant....katanya...Hafiey dlm keadaan sakit...jgn kejutkan die...die telah diberi ubat tidur untuk mengelakkan die meronta2 dan tidak stabil....subhanAllah anak ibu sakit....ape yg boleh ibu bantu pd ms itu...mulut tidak putus2 berdoa pd Allah untuk kesejahteraan Hafiey....

Ibu sampai di KT pd jam 6.30ptg...ayah tiada kerana ibu minta ayah selesaikan hal di rumah kerteh dahulu...insyaAllah ibu boleh untuk mengharungi saat ini....ibu di panggil masuk untuk Dr menerangkan keadaan Hafiey...

Doktor: CT scan sudah dibuat...mmg byk darah beku di dalam kepala...bg seorg baby keadaan Hafiey sgt serius
Ibu: mcm mn dgn anak saya slps ini
Doktor: jgn nk di pikir lg die mereng kr ape..pikirkan nyawa die dulu...

Tergamaknya seorg Doktor mengeluarkan kata2 sedemikian....xsggp lg nk tanggung beban ini bile perkataan itu dilontarkan oleh seorg Doktor terhadap seorg ibu yg risaukan tentang keadaan anaknya....

Pkl 8 Hafiey di tolak masuk ke bilik operation....











Semua ahli keluarga dh spi....sebutir nasi pn blm masuk dlm perut dr tengahari...selera makan pn sudah mati....mcm mn nk menelan jika anak di dalam sedang bertarung nyawa....

Tepat jam 11 mlm kami dipanggil oleh Dr...Alhamdulillah pembedahan berjaya...syukur kepada Allah...




Hafiey ditempatkan di dlm icu selama 8 ari untuk pemantauan....

InsyaAllah cerita ini akan bersambung......

Location:The day that change everything.....